പ്രതീക്ഷകള് ഒരുപാടുണ്ടായിരുന്നു. ഓരോന്നായി തകര്ന്നു വീണപ്പോഴും പിടിച്ചു നിന്നു. വേദനകള് ഇന്ധനമാക്കി പറക്കാന് നോക്കി. പരീക്ഷണങ്ങള് പലതും അതിജീവിച്ചു. പക്ഷെ ഇത്.. ഇതെനിക്ക് കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. മനസ്സിന്റെ കടിഞ്ഞാണ് പലപ്പോഴും കൈവിട്ടു പോകുന്നു. ഒരു തിരിച്ചുപോക്ക് അസാധ്യമാകുന്ന ദിവസം ഏറെ അകലെയല്ല എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു. അതിനു മുമ്പ് ചെയ്തു തീര്ക്കാന് വളരെയേറെയുണ്ട്.
ചിരിയുടെ മുഖംമൂടിയണിഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള ഈ യാത്ര തുടങ്ങിയിട്ട് നാളുകളേറെയായി. പക്ഷെ ഇപ്പോള് ആ മുഖംമൂടിക്കും എന്റെ മനസ്സിനെ മറയ്ക്കാന് കഴിയുന്നില്ല. കണ്ണീരിനെ ചിരികൊണ്ട് മൂടാന് എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല. മറക്കാന് ശ്രമിക്കുമ്പോഴും മനസ്സിന്റെ മുറിവില് വീണ്ടും കത്തിമുന കുത്തിയിറക്കാന് ചില മുഖങ്ങള്. എന്റെ ചിരിയെ നശിപ്പിക്കാന്...
ഇനി എന്തെന്നുള്ള ചോദ്യം അപ്രസക്തം. ഇനി ഒന്നുമില്ല. എല്ലാം കൈവിട്ടു പോകുന്നതിനു മുമ്പേ ഒരു അവസാന ശ്രമം കൂടി. ഒരു പിടിവള്ളിയെങ്കിലും കിട്ടുമെന്ന പ്രതീക്ഷയുമില്ല. എങ്കിലും...
ആരോ ഒരിക്കല് എന്നോട് ചോദിച്ചിരുന്നു.. Can luck be so bad....? അന്നെനിക്ക് ഉത്തരം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... പക്ഷെ ഇന്ന് ഞാന് പറയും Yes.... Luck can be so bad..... ഞാന് ഇതല്ലാതെ വേറെ എന്ത് പറയും....?
ആരോ ഒരിക്കല് എന്നോട് ചോദിച്ചിരുന്നു.. Can luck be so bad....? അന്നെനിക്ക് ഉത്തരം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... പക്ഷെ ഇന്ന് ഞാന് പറയും Yes.... Luck can be so bad..... ഞാന് ഇതല്ലാതെ വേറെ എന്ത് പറയും....?